Microbiologische waterkwaliteit

Microbiologisch veilig water

Micro-organismen kunnen in de bron aanwezig zijn, van buitenaf in het water terechtkomen tijdens opslag en distributie, of juist in het water tot bloei komen. Daar kunnen ziekteverwekkers bij zitten, of er is sprake van waterkwaliteitsverlies en technische problemen door biofilms en biofouling. Onze experts onderzoeken groeicondities, preventie en risicobeoordeling van potentieel gevaarlijke micro-organismen. Ons werkgebied is breed: van drinkwatersystemen en leidingwaterinstallaties tot koeltorens, fonteinen en afvalwaterzuivering. We onderzoeken de effectiviteit van zowel natuurlijke als technische processen om veilig (drink)water te kunnen garanderen. We ontwikkelen methoden om de microbiologische activiteit te meten en te beheersen, zoals de Continue Biofilm Monitor, en we stellen werkinstructies op voor waterbedrijven op basis van waterkwaliteitsmetingen en leidingnetmodellering. Daarnaast doen we toegepast en fundamenteel onderzoek naar inactivatiemechanismen in virussen om desinfectietechnieken te optimaliseren.

Microbiologische risico’s analyseren en beheersen

Om mogelijke microbiologische risico’s vooraf in kaart te brengen, worden risicoanalyses uitgevoerd. Wij werken onder andere aan Quantitative Microbial Risk Assessment (QMRA), waarbij we aan de hand van beschikbare data over bekende ziekteverwekkers de kans op infecties voorspellen, en berekenen wat het effect van bepaalde behandelingstechnieken hierop is. Dit doen we bijvoorbeeld in het kader van de verplichte Analyse Microbiologische Veiligheid Drinkwater (AMVD). Voor een integrale beheersing waterkwaliteitsrisico’s van bron tot tap zijn we betrokken bij het ontwikkelen van Water(cycle) Safety Plans. Dit doen we samen met nationale en internationale partners, zoals het RIVM en de WHO. Een relatief nieuw onderwerp dat we onderzoeken, is de toenemende antibioticaresistentie van micro-organismen in water en bodem.

Brede toepassing van DNA-technieken

We ontwikkelen verschillende moleculaire biologische methoden (hydrogenomics), waarbij we gegevens over het DNA van organismen gebruiken om snel de aanwezigheid, identiteit en concentratie van bijvoorbeeld bepaalde ziekteverwekkers te kunnen vaststellen. We doen dit onder andere met (q)PCR (kwantitatieve Polymerase Ketting Reactie), T-RFLP en NGS (Next Gen Sequencing). Omdat een grote biodiversiteit een indicator is voor een goede kwaliteit van oppervlaktewater, kunnen we aan de hand van deze technieken ook uitspraken doen over de waterkwaliteit. Met behulp van ‘environmental DNA’-technieken sporen we de aanwezigheid van hogere organismen op, zonder de organismen te vangen.