project

Meten van microplastics en nanoplastics in water

Micro- en nanoplastics (MNP) die als gevolg van plasticvervuiling in het milieu terechtkomen zijn schadelijk voor mens en milieu. Het zijn kleine deeltjes die bewust worden gebruikt (primaire plasticdeeltjes) of ontstaan door het gebruik en uiteenvallen van kunststofproducten (secundaire plasticdeeltjes). Deze plastics kunnen vervolgens in het milieu en het menselijk lichaam terechtkomen. Wij doen onderzoek naar het meten van (zo klein mogelijke) plasticdeeltjes om inzicht te krijgen in blootstelling van mens en milieu, de herkomst van de deeltjes en de effectiviteit van zuiveringsprocessen.

Methodes beschikbaar voor betrouwbare micro- en nanoplasticsmetingen

In nauwe samenwerking met universiteiten en andere onderzoeksinstituten ontwikkelen wij methoden voor het analyseren en beoordelen van MNP, bijvoorbeeld in de projecten MOMENTUM en PyHarmony. Daarnaast onderzoeken wij MNP in water voor industrie, waterbeheerders en drinkwaterbedrijven. Hiervoor zijn nieuwe onderzoeksmethoden ontwikkeld zodat we in staat zijn om betrouwbaar te meten in de range van 10 tot 500 micrometer in diverse matrices, waaronder water, bodem en sediment. Ons laboratorium heeft een tweetal methodes in gebruik: analyse met een infrarood laser (LDIR) en analyse na thermische afbraak (TGA) met gaschromatografie gekoppeld aan een massaspectrometer (GC/MS). De LDIR-methode die we toepassen is ook geschikt voor de wettelijke meetverplichting volgens de delegated act gekoppeld aan de EU directive EU 2020/2184.

Continue doorontwikkeling van meetmethoden

Vervolgonderzoek is gericht op het verder ontwikkelen van de methode om nóg kleinere deeltjes te meten, want hierover is nog weinig bekend. Zo kunnen we steeds meer verschillende types plastics en polymeren identificeren en ook steeds beter kwantificeren. Onze methodes worden aangepast aan de matrix waarin het plastic worden gemeten. De door ons gebruikte technieken worden wereldwijd ook door andere onderzoekers toegepast, zodat vergelijkingen steeds meer mogelijk zijn. Ook materialen kunnen we analyseren om een beeld te geven van de authenticiteit, kwaliteit en complexe samenstelling van hun kunststof. Om de identificatie van plastics te verbeteren gebruiken we machine learning, bv. om aangetast en onaangetaste plastics beter te kunnen onderscheiden.

 

Figuur 1. Microplastics analyse: van monstername tot uitwerken.