Ontwikkeling van een virussensor

De glastuinbouw heeft als ambitie een nagenoeg nulemissie in 2027. Lozing kan nodig zijn omdat bedrijven niet kunnen uitsluiten dat het water pathogene virussen bevat. Ook in geval van twijfel zal het risico niet worden genomen en zal uit voorzorg het water worden geloosd. Telers hebben behoefte aan een ‘real time’ meting of het water besmet is door virussen om zo lozingen zo veel mogelijk te beperken door tijdig in te kunnen grijpen.

Technologie

In dit project is een prototype ontwikkeld van een optische biosensor om komkommerbontvirus (CGMMV) en een lelievirus (PlAMV) in waterstromen op glastuinbouwbedrijven aan te kunnen tonen.

Uitdaging

De virusdetectie is op laboratoriumschaal onderzocht aan de hand van de genoemde plantpathogene virussen. Op basis van criteria zoals gevoeligheid, kostprijs en (verwacht) traject naar commercialisatie is de meest kansrijke toepassing verder ontwikkeld tot een prototype.

Laboratoriumtesten laten zien dat deze techniek onderscheid kan maken tussen infectieus (levend) en niet-infectieus (dood) virusmateriaal. Daarnaast laten enkele verdunningsreeksen van CGMMV en PlAMV in drainwater zien dat de sensor de verschillende concentraties virus kan detecteren.

Oplossingen

In het project is een prototype biosensor ontwikkeld voor de real-time detectie van virussen in water. Het risico op pathogene virussen in de kas is een belemmering om tot optimaal hergebruik van water te komen. Met een biosensor kunnen risico’s met betrekking tot virussen in water beter worden beheerst. Dit project geeft de teler een betrouwbare manier in handen om (semi-)continu de aanwezigheid van virussen te meten. In een vervolgproject moet de biosensor verder ontwikkeld en getest worden.

Dit project wordt uitgevoerd in samenwerking met de Topsector Tuinbouw, TKI Tuinbouw en Uitgangsmaterialen.